PhocaGallery

Szczegóły

Super User

Galeria aktualnych zdjęć

• Drukuj

    Wiersze wybrane

Matka Boska w Skomielnej (z Kołomyi)

Wśród gór Czarnej Skomielnej
znalazłaś schronienie
Matko wygnana czarna od bólu
skostniała z zimna
Trzymasz na rękach Swojego Syna
świata zbawienie -
Wszystkim wygnańcom
zbłąkanym owcom
Go ukazujesz
Ze swej świątyni na ziemię polską
patrzysz serdecznie
Cała wsłuchana w ich serc melodię
i Ducha tchnienie -
O Wędrowniczko święta cudowna
Patronko naszej młodzieży oazowej
poszukującej zbawienia
z Bogiem - Słowem.

Matka Boska Zwycięska

Znalazłaś schronienie wśród gór
Matko Boska wygnana z Kołomyi
Sczerniała z bólu
Dzielisz nasz los -

Do Ciebie tu wędrujemy
smutni wygnańcy
z każdego miejsca na polskiej ziemi
pod Twój Matczyny płaszcz
Ty byłaś naszą Matką Chrzestną
gdy święta woda Chrztu
obmywała nasze skronie
Ty przygotowywałaś nas
do pierwszej Komunii
na cudowne z Chrystusem spotkanie

U Twoich stóp
nasi Rodzice składali
przysięgę małżeńską.
A gdy choroba dotknęła nasz dom
powierzali Ci każde swe dziecko
Bo tylko Ty jedna umiesz ukoić ból
natchnąć nas do wiary w zwycięstwo
dobra nad złem -
Tylko Ty jedna
przewieziona znad Prutu
w nasz tułaczy los
O Matko Boska Zwycięska!

Matka Boska znad Prutu z Kołomyi

Jestem oczarowana Twój ą pięknością
Dostojna Pani
Matko dzieląca los wygnanych Polaków
Jaśniejesz w małym kościółku
wiejskim wśród gór
w Czarnej Skomielnej
skąd patrzysz na cały kraj

Przepiękna jesteś, oddana zupełnie Swemu Synowi
a jednocześnie skupiona na tym
co Ci powiem
I od razu masz dla mnie
najtrafniejszą odpowiedź:
Bądź całkowicie dla Chrystusa
i z Nim
czyń wszystko co On zawarł
w Swoim Słowie!

Czytaj więcej: Helena Wolny

o obrazie Matki Boskiej Kołomyjsko - Pokuckiej

    BRYKOWSKI  R., Obraz Madonny z Kołomyi, "Spotkania z Zabytkami" 1993,
   nr 12 s. 20-23 (przedruk p.t. Legenda i rzeczywistość obrazu Matki Boskiej
    z Kołomyi  "Magazyn Słowo - Dziennik Katolicki", 1993. nr 9,s. 6-8 i "Gazeta
   Kołomyjska", Warszawa. 1997, nr 1(15), s 7-9.

   CIOŁKOSZ  ŁUPINOWA  H., Kilka słów do legendy o obrazie Matki Boskiej
   Kołomyjskiej "Gazeta Kołomyjska", Warszawa 1997, nr 2 (16), s. 9-11.

    KURPIK  W., Matka Boska Jasnogórska z Kołomyi i inne jej wizerunki,
   "Jasna Góra" 1993, nr 3, s. 14-17. 

   SENIUK K. I., To co widziałam, zapamiętałam i usłyszałam mieszkając
   w Kołomyi, "Gazeta Kołomyjska", Warszawa 1996, nr 3-4 (13-14) s. 6-9;
   1997, nry: 1 (15), s.2-3; 2 (16), s.2-3; 3-4 (17-18), s.13-15.

   SZUBRA  R., Dzieje "repatrianckie" (i nie tylko) cudownego obrazu Matki
   Boskiej Kołomyjskiej, "Gazeta Kołomyjska", Warszawa 1997, nr 2 (16),s. 7-9.

   WACŁAW Z SULIGOWA X., O cudownych obrazach w Polsce
   Przenajświętszej Matki Bożej, "Wiadomości historyczne,  biliograficzne
    i ikonograficzne", Kraków 1902

     Na Koskową Górę łatwo trafić. Z ?zakopianki?, za Pcimiem trzeba skręcić na
  Jordanów, minąć Tokarnię z drewnianym kościołem, którego prezbiterium to
  XVI-wieczna kaplica ufundowana przez Jordanowskich z Zakliczyna, i skręcić ku
   Skomielnej Czarnej ? z pozoru niczym nie wyróżniającej się wsi z drewnianą
  XVIII-wieczną kaplicą dworską i postawionym w latach 50. ubiegłego stulecia
  murowanym kościołem. Tutejszą parafią od końca lat 40. opiekują się Bracia Mniejsi
  Kapucyni z Prowincji Krakowskiej.
     To dzięki nim wiosną 1956 r. do Skomielnej Czarnej trafił obraz Matki Boskiej
  Częstochowskiej, tuż po wojnie potajemnie wywieziony ze stolicy Pokucia Kołomyi,
  i do tego czasu przechowywany w Krakowie. Obraz miał być rówieśnikiem słynnego
  malowidła jasnogórskiego i, podobnie jak on, sprowadzony z Węgier.
  Według legendy przywiózł go książę Władysław Opolczyk, namiestnik Ludwika
  Węgierskiego na Rusi Czerwonej. Wpierw znajdował się w kołomyjskim zamku,
  później, w nieznanych okolicznościach przeniesiono go do tamtejszego kościoła
  Dominikanów.
     Słynął cudami, a o skuteczności modlitw do Matki Boskiej Kołomyjskiej świadczyły
  liczne wota. Wiosną 1946 r. dla uratowania przed profanacją został wycięty z ołtarza
  i z ostatnim transportem repatriantów znalazł się w Polsce. Przez wiele lat jego
  kresowe pochodzenie nie było rozgłaszane. Z biegiem czasu jednak ?odkryli? go
  rozproszeni po Polsce Kołomyjanie, a w 1992 r. do Skomielnej Czarnej przyjechała
  pierwsza pielgrzymka parafian z Pokucia. Wtedy postanowiono wykonać kopię obrazu,
  by znów Matka Boska zawisła w Kołomyi, w odzyskanym właśnie pojezuickim
  kościele.
     Dokładniejsze oględziny poprzedzające reprodukcję obrazu przyniosły sensacyjne
  odkrycie: po zdjęciu drewnianej sukienki wyszło na jaw, że obraz nie był namalowany
  na desce, jak uważano, a na ręcznie kutej miedzianej blasze. Blacha, obcięta starannie
  wokół nimbów nad głowami Marii i Jezusa, przybita była do deski, a brzeg wyrównany
  i zagruntowany ? przygotowany do zamalowania tła, do którego jednak nie doszło.
  Na głowach Maryi i Dzieciątka widniały tzw. władysławowskie korony ? ofiarowane
  jasnogórskiemu klasztorowi w styczniu roku 1635 przez Władysława IV Wazę, jako
  wotum za uzdrowienie, co wprawdzie zaprzeczało kołomyjskiej legendzie,
   Stąd widać Tatry